Zilverkleurig, gestroomlijnd visje dat tot max. 16 cm groot kan worden, maar meestal in de handel te vinden is in de grootteklasse 10-12 cm. Het beste kenmerk om sprot te onderscheiden van jonge haring – die tot 40 cm groot kan worden – is om te kijken naar de inplantingsplaats van de buikvin t.o.v. de rugvin (je moet hiervoor de beide vinnen recht trekken): de basis van de buikvinnen van sprot bevindt zich voor of net onder de aanvang van de rugvin. Bij haring staat de basis van de buikvin centraal onder de rugvin ingeplant. Sprot heeft ook beduidend grotere ogen en een ronder buikje dan haring van dezelfde grootte. Je vinger ondervindt grote weerstand als je over de buikrand van de staart naar de kop toe wrijft. Een vette vis, rijk aan omega-3.

De sprot leeft in grote scholen dicht bij de kusten van de Noordoost-Atlantische regio (inclusief in de Baltische, Middellandse en Zwarte Zee). Ze leven verspreid over de volledige waterkolom (pelagische levenswijze), maar ’s nachts migreren ze met zijn allen naar de oppervlakkige waterlagen om er zich te voeden. Op dat moment is het ideaal om er op te vissen. Er kan al eens wat sprot mee gevangen worden als bijvangst in de bodemsleepnetten. Deze worden dan meestal teruggegooid, omdat er nauwelijks interesse is voor de soort bij de consument. In 2020 werd amper 74 kg aangeland in de vismijnen aan een gemiddelde prijs van 1,95€/kg.

Sommige sprotten paaien het ganse jaar door, maar in de Noordzee en Kanaal wordt voornamelijk in de lente en zomer gezorgd voor nakomelingen.